یَا مَنْ قَدَّرَ الْخَیْرَ وَ الشَّرَّ
امروز یکشنبه 1397/6/31 یک حادثه تروریستی که منجر به شهید شدن تعدادی از هموطنان ما شد در اهواز توسط گروه تروریستی الاحواز انجام شد ، برای اینکه ارتباط حادثه تروریستی امروز اهواز رو با جنگ حنین متوجه بشی لطفا مقاله زیر رو با دقت بخون
در دعای ندبه می خوانیم که :
قَدْ وَتَرَ فِیهِ صَنَادِیدَ الْعَرَبِ وَ قَتَلَ أَبْطَالَهُمْ وَ نَاوَشَ ذُؤْبَانَهُمْ فَأَوْدَعَ قُلُوبَهُمْ أَحْقَادا بَدْرِیَّةً وَ خَیْبَرِیَّةً وَ حُنَیْنِیَّةً وَ غَیْرَهُنَّ فَأَضَبَّتْ عَلَى عَدَاوَتِهِ وَ أَکَبَّتْ عَلَى مُنَابَذَتِهِ حَتَّى قَتَلَ النَّاکِثِینَ وَ الْقَاسِطِینَ وَ الْمَارِقِینَ وَ لَمَّا قَضَى نَحْبَهُ وَ قَتَلَهُ أَشْقَى الْآخِرِینَ یَتْبَعُ أَشْقَى الْأَوَّلِینَ لَمْ یُمْتَثَلْ أَمْرُ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ فِی الْهَادِینَ بَعْدَ الْهَادِینَ وَ الْأُمَّةُ مُصِرَّةٌ عَلَى مَقْتِهِ
امیرالمومنین ،خون شجاعان عرب را، در راه خدا به زمین ریخت، و دلاورانشان را از دم تیغ گذراند و با گرگانشان در افتاد، پس به دلهایشان کینه سپرد، کینه جنگ بدر و خیبر و حنین و غیر آنها را، پس دشمنی او را در نهاد خود جا دادند و به جنگ با او رو آوردند، تا پیمان شکنان و جفا پیشگان و خارج شدگان از دایره دین را کشت، و هنگامی که درگذشت و او را بدبخت ترین پسینیان، که از بدبخت ترین پیشینیان تبعیت کرد، به قتل رساند، دستور رسول خدا (درود خدا بر او و خاندانش) در باره هدایت کنندگان، از پس هدایت کنندگان [امامان بعد از پیامبر] اطاعت نشد، و امّت بر دشمنی نسبت به آن حضرت پافشاری کردند
اما بعد
«جمهوری دمکراتیک الاحواز» در خوزستان، بوشهر و مناطقی از جنوب فارس که ادعای تجزیه طلبی دارد که به حرکتهای جدایی طلبانه دوران شیخ خزعل بازمیگردد(ویکیپدیا)
شیخ خزعل یا شیخ خزعل الکعبی (زاده 1242 – درگذشته 14 خرداد 1315) ملقب به معزالسلطنه و سردار اقدس،که به دلیل خوش خدمتی به بریتانیا نشان شوالیه امپراتوری بریتانیا را دریافت کرد، رئیس قبیله بنی کعب و سالها فرمانروای محمره (خرمشهر) بود. (ویکیپدیا)
بَنی کَعْب، از عشایر عرب استان خوزستان است که در اطراف شهرستان خرمشهر و شادگان و همچنین در دوطرف رودخانه کارون و در کنار خلیج فارس و اهواز ساکن هستند، گروهی نیز در کناراروندرود در خاک عراق زندگی میکنند.
همچنین تعداد زیادی در شهرستان شوشتر و شهرستان شوش درکنار رودخانه کرخه زندگی میکنند.
نسب آنان به کعب بن ربیعه بن عامر بن صعصعه بن معاویه بن بکر بن هوازن از مشهورترین تیره های قبیله هوازن عدنانی برمیگردد.(ویکیپدیا)
هوازن، نام قبیلهای از قیس عیلان از تبار عدنائیان بود. این قبیله تیرههای فراوانی داشت که بنی سعد بن بکر، بنی معاویه بن بکر و بنی منبه بن بکر از مشهورترین آنان به شمار میآمدند. آنان در منطقه نجد نزدیک یمن سکونت داشتند و حنین از سرزمینهای مهمشان بود. مهمترین بتشان در قبل از اسلام جهار بود که در بازار عکاظ قرار داشت.
قبیله هوازن در عصر جاهلیت جنگهای زیادی کردند که مشهورترین و مهمترین آن، یوم أنتان و یوم شمطه و یوم فجار چهارم بود. آنان در این سه جنگ به ترتیب با قبیله کنانه و قریش نبرد کردند.
پیامبر اسلام در ماه شوال سال هشتم هجری، پس از فتح مکه، در منطقه حنین با هوازن به پیکار پرداخت که به شکست هوازنیان منتهی گشت.(ویکیپدیا)
خب تا اینجا رو متوجه شدید؟
یه حدسایی هم زدید
داداش جون ،خواهرم
و اما جنگ حنین
پس از فتح مکّه در سال هشتم ، جنگ حُنَین پیش آمد که جمعیّت بسیار مسلمین نـشـان مـى داد کـه رسـول خـدا (صـلّى اللّه علیه و آله و سلّم ) پیروز مى شـود رسول اکرم (صلّى اللّه علیه و آله و سلّم ) با ده هزار نفر از مسلمین به سوى دشمن حرکت کرد، بیشتر مسلمین گمان مى کردند به خاطر داشتن جمعیّت بسیار و اسلحه کافى ، شکست نمى خورند.
بـسـیارى جمعیّت مسلمین ، موجب تعجّب ابوبکر شد و گفت :((ما هرگز شکست نمى خوریم و از جـهـت مشکل کم بودن جمعیّت آسوده ایم )) ولى نتیجه کار برخلاف گمان آنان شد وقتى کـه سـپـاه اسـلام بـا مـشـرکـیـن بـرخـورد نـمـودنـد، در هـمـان درگـیـرى اوّل ، مـسلمین غافلگیر شده و همه پا به فرار گذاشتند جز پیامبر و ده نفر دیگر که نه نـفـر آنان از بنى هاشم بودند و یک نفر به نام ((اَیْمَنْ)) فرزند اُمّ اَیْمَنْ که از غیر بنى هاشم بود و در میدان جنگ ماند و جنگید تا به شهادت رسید.
و نُه نفر از بنى هاشم همچنان استوار با رسول خدا (صلّى اللّه علیه و آله و سلّم ) ماندند تـا سایر مسلمین فرارى ، گروه گروه بازگشتند و به پیامبر (صلّى اللّه علیه و آله و سـلّم ) پـیـوسـتـنـد و بـه مـشـرکـین حمله کردند (و آنان را شکست دادند) از این رو به خاطر تـعـجـّب ابـوبـکـر از بـسـیـارى جـمـعـیـّت ، خـداونـد ایـن آیـه را نازل فرمود:
((لَقـَدْ نـَصـَرَکـُمُ اللّهُ فِى مَوَاطِنَ کَثِیرَةٍ وَیَوْمَ حُنَیْنٍ اِذْ اَعْجَبَتْکُمْ کَثْرَتُکُمْ فَلَمْ تُغْنِ عَنْکُمْ شَیْئاً وَضاقَتْ عَلَیْکُمُ الاَْرْضُ بِما رَحُبَتْ ثُمَّ وَلَّیْتُمْ مُدْبِرِینَ )).
((خـداونـد شـمـا را در میدانهاى زیادى یارى کرد (و بر دشمن پیروز شدید) و در روز حنین (نیز یارى نمود) در آن هنگام که فزونى جمعیتشان شما را به اعجاب آورده بود، ولى هیچ مشکلى را براى شما حل نکرد و زمین با همه وسعتش بر شما تنگ شد، سپس پشت به دشمن کرده ، فرار نمودید)).
و بعد مى فرماید:
((ثـُمَّ اَنـْزَلَ اللّهُ سـَکـِیـنـَتَهُ عَلَى رَسُولِهِ وَعَلى الْمُؤ مِنِینَ وَاَنْزَلَ جُنُوداً لَمْ تَرَوْها وَعَذَّبَ الَّذِینَ کَفَرُوا وَذلِکَ جَزاءُ الْکافِریِنَ)).
((سـپـس خـداونـد ((سـکـیـنـه )) (آرامـش و اطـمـیـنـان ) خـود را بـر رسـولش و بـر مـؤ مـنـان نازل کرد و لشگرهایى فرستاد که شما نمى دیدید و کافران را مجازات کرد و این است جزاى کافران )).
منظور از ((مؤ منین )) در آیه فوق امیر مؤ منان على (علیه السلام ) و افرادى از بنى هاشم هـسـتـنـد کـه بـا آن حـضرت در میدان جنگ پابرجا ماندند که در آن روز هشت نفر بودند که نـهـمـین آنان امیرمؤ منان على (علیه السلام ) بود
کشته شدن اَبـُو جَرْوَلْ به دست على (ع)
روایـت مى کنند: مردى از قبیله هوازن (که از لشکر دشمن بود) در حالى که بر شتر سرخ مـو سـوار شـده بـود، در حنین جـلو آمـد، در دستش پرچم سیاهى بود که آن را بر سر نیزه بلندى نـهـاده بـود و پـیـشـاپـیـش لشگر دشمن با مسلمین مى جنگید و هرگاه درمى یافت که مسلمین پیروز شده اند، بر آنان یورش مى برد و هرگاه یارانش از اطرافش پراکنده مى شدند، آن پـرچـم را بـراى افـرادى کـه پـشت سرش بودند بلند مى کرد (و آنان را به کمک مى طلبید) آنان به دنبالش حرکت مى کردند و او چنین رجز مى خواند:
اَنَا اَبُو جَرْوَلَ لابُراحُ
حَتّى نُبیِحَ الْیَوْمَ اَوْ نُباحُ
((مـن ((ابـوجـرول )) هـسـتـم ، و از اینجا برنمى گردم تا امروز اینان (مسلمین ) را تارومار کنیم و یا خود نابود شویم )).
امـیـرمـؤ مـنان على (علیه السلام ) به او حمله کرد و با شمشیر بر عقب شتر او زد، شتر او درغـلتـیـد آن حضرت بى درنگ به خود او حمله کرد و چنان ضربتى به او زد که از پاى درآمد و کشته شد، در حالى که آن حضرت این رجز را مى خواند:
قَدْ عَلِمَ النّاس لَدَى الصَّباحِ
اِنِّى فِى الْهَیْجاءِ ذُو نَصاحِ
((مـردم در روزهـا مـى دانند که من در میدان درگیرى و جنگ ، گیرنده هستم (دشمن را با چنگم مى گیرم و او از چنگم رهایى نیابد))).
کـشـتـه شـدن ابـوجـرول در حنین، آغـاز شـکست مشرکین شد و مسلمانان (نیروى جدیدى یافتند) و از هـرسـو کنار هم آمدند و با تشکیل صف استوار، آماده حمله (سرنوشت ساز) شدند
.
اینجاست که در دعای ندبه میگه حرومزاده ها کینه ها رو از جنگ حنین و بدر و خیبر به دل های کثیفشون نگه داشتن
اینایی که امروز نزدیک به سی نفر شیعیان امیرالمومنین رو شهید کردن ، بچه های همون حرامی هایی هستن که کینه مولامون رو توی دلشون کاشتن
داداش من! خواهر من!
یه وقت فکر نکنی که این جنگ ها و ترورها و اتفاقات سیاسی هستا!!! همه شون ریشه اعتقادی داره
اگه امروز ترور کردن
اگه تحریم می کنن
اگه جنگ راه می اندازن
اگه نفوذی و جاسوس میفرستن
اگه قیمت ارز و طلا رو انگولک می کنن
اگه مواد غذایی تراریخته به خوردمون می دن!!!!!!!!!!!!!!!!
اگه ...
یه وقت فکر نکنی که با برنامه هسته ای یا موشک یا حتی با نظام حاکمه مخالف هستنا!!!
تمام اینا برای اینه که توی این مملکت شیعیان امیرالمومنین زندگی می کنن
اینا کینه ای که از مولامون دارن رو رو نسل به نسل ارث دادن ، اینا با نام حیدر کرار مشکل دارن
آره بابا
بزودی خبر نابودی آل خیبر رو می شنویم
این آل حنین که عددی نیستن
.
یا علی مدد